بازگشت به بالا

مرکزداده قلب زیرساخت شبکه هر سازمان

مرکزداده قلب زیرساخت شبکه هر سازمان

Data Center

مقدمه

مرکزداده (Data Center) قلب شبکه‌ی هر سازمان است. امکان انتقال، دسترسی و ذخیره همه اطلاعات از طریق مرکزداده فراهم می‌شود. در اینجا کابل‌کشی، شبکه های محلی سازمانی (LAN) را به سوئیچ‌ها، سرورها، شبکه های ذخیره سازی (SAN) و سایر تجهیزات اکتیو که از همه برنامه‌ها، انتقالات و ارتباطات پشتیبانی می‌کنند را به هم متصل می‌کند. همچنین در مرکزداده LAN به شبکه‌های ارائه دهنده خدمات که دسترسی به اینترنت و سایر شبکه‌های خارج از مرکز را فراهم می کند نیز متصل می شود.

آنچه در ادامه خواهید خواند

  • شغل‌ها و سمت‌های مرتبط
  • مرکزداده چیست؟
  • محصولات مرتبط

شغل‌ها و سمت‌های مرتبط

این اطلاعات به ویژه برای افراد زیر مفید خواهد بود:

  • طراحان، مشاوران و معماران شبکه
  • مهندسین شبکه

مرکزداده چیست؟

عواملی که برای کارایی و در دسترس بودن مرکزداده در نظر گرفته می‌شوند

با افزایش روز افزون حجم اطلاعات و برنامه‌های کاربردی، مراکز داده در حال افزایش ظرفیت خود برای افزایش تعداد تجهیزات اکتیو و لینک‌های بیشتر نسبت به گذشته هستند. در عین حال نیاز به پهنای باند بالاتر و انتقال داده با تاخیر کم به تجهیزات و از تجهیزات را دارند. یک طراحی خوب و مناسب برای مرکز داده شامل حداکثر در نظر گرفتن فضا برای رشد و مقیاس پذیر بودن مرکز برای آینده، اطمینان حاصل کردن از قابل کنترل بودن مسیرهای کابل کشی و  بهبود کارایی و اطمینان از عملکرد کلی آن می‌باشد.

در حالی که کسب و کارها تلاش می کنند تا در دنیایی مبتنی بر داده رقابت کنند، مراکز داده ابری و colocation در حال افزایش هستند زیرا آنها وسایل استقرار سریعتر سیستم‌های جدید و خدمات و گسترش ظرفیت را بدون نیاز به ارتقاء مرکز داده فراهم می‌کنند.

بسیاری از مشاغل سازمانی به سمت یک رویکرد ترکیبی فناوری اطلاعات که برخی از منابع فناوری اطلاعات در آن باقی مانده است، گرایش دارند. به ویژه در مواردی که خود کسب و کار باید کنترل داده‌ها را حفظ کند. در حالیکه منابع دیگر در فضای ابری با استفاده از خدماتی مانند نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS) یا خدمات جا به جایی بزرگ مرکزداده مثل زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS) به کسب و کارها اجازه می‌دهند تا به سرعت پاسخگوی نیازهای درحال تغییر باشند.

ملاحظات و چالش‌های کلیدی مرکزداده

از آنجا که مرکز داده برای عملکرد یک شرکت ضروری است و تعداد فزاینده‌ای از تجهیزات مهم برای کارها را در خود جای داده است، چندین نکته و چالش کلیدی برای اطمینان حاصل پیدا کردن از عملکرد و کارایی آن وجود دارد. در ادامه نگاهی به تعدادی از مهمترین‌ آن‌ها می‌اندازیم.

 

1. فراوانی (Redundancy) ودر دسترس بودن (Availibility) مرکزداده

اعتبار مرکز داده تا حد زیادی به دو عامل در دسترس بودن (Availability) مانند مقدار خرابی (Downtime) و میزان فراوانی (Redundancy) مثل نسخه برداری (Duplication) بستگی دارد. فراوانی مرکزداده شامل داشتن مؤلفه‌های قابل تکرار (مثل تجهیزات، لینک‌ها، پاور و مسیرها) برای اطمینان از عملکرد در صورت قطعی هر یک از این موارد است. فراوانی مراکزداده‌ اغلب با استفاده از سیستم “N” تعریف می شود که “N” مبنای تعداد اجزای مورد نیاز برای کارکرد مرکز داده است. فراوانی N+1 به این معنی است که یک جزء بیشتر از آنچه برای عملکرد لازم است باید باشد در حالی که فراوانی 2N دو برابر اجزای مورد نیاز است و فراوانی 2N+1 دو برابر به علاوه یک است. سیستم کلاس در دسترس بودن Uptime Institute’s Tier levels و BICSI 002 هردو “N” را سطح مورد نیاز برای سطوح مختلف در دسترس بودن مرکز داده تعریف کرده‌اند.

2. پاور، سیستم سرمایش و بازدهی مرکزداده

با توجه به افزایش هزینه و میزان توان مورد نیاز برای محاسبات مرکز داده پیشرفته امروز، مصرف انرژی در مراکزداده مورد توجه خاصی قرارگرفته است. بنابراین مدیران مراکزداده وظیفه دارند از بازدهی مناسب آن جهت کاهش هزینه‌های عملیاتی اطمینان حاصل کنند. آنها اغلب از metric PUE Green Grid جهت اطمینان از ورود برق به مرکزداده، بازدهی موثر و عدم هدر رفت آن استفاده می کنند.

سیستم سرمایشی مرکزداده هم نقش مهمی را در مصرف انرژی بازی می‌کند. جلوگیری از ترکیب هوای سرد داخل و گرمای خروجی به پایین نگه داشتن دمای مرکزداده کمک می‌کند که این امر باعث بالا رفتن بازدهی سیستم سرمایش مرکزداده و جلوگیری از هزینه اضافی در برق مصرفی دستگاه تهویه هوا می‌شود. در ضمن جلوگیری از ترکیب هوای سرد و گرم بسیار مهم است چرا که  نقاط گرم بر طول عمر و میزان اطمینان تجهیزات تاثیر منفی می‌گذارد.

 

قراردادن راهروهای جدا کننده هوای گرم و سرد داخل مرکزداده یکی از راه‌های جلوگیری از مخلوط شدن هوای گرم و سرد در مراکزداده می‌باشد. این امر شامل قرار دادن ردیفی از کابین‌ها به گونه‌ای است که هوای سرد سیستم‌های خنک کننده از رو به روی تجهیزات مرکز داده داخل و هوای گرم از پشت تجهیزات خارج شود و دوباره وارد سیستم خنک‌کننده می‌شود و اینگونه چرخه سیستم خنک کننده به وجود می‌آید. از سیستم‌های نگهدارنده نیز می‌توان برای جداسازی کامل راهروهای گرم و سرد از یکدیگر استفاده کرد، مثل جاییکه از پنل‌های سقفی برای جداسازی راهرو هوای سرد از بقیه مرکزداده (یعنی مهار راهرو سرد) یا پنل‌های عمودی برای جداکردن راهرو هوای گرم و برگشت هوای خروجی به چرخه استفاده می‌شود.

میزان کابل‌کشی در مسیر نیز میتواند بر سیستم خنک کننده دیتا سنتر تاثیر بگذارد. زمانیکه کابل‌کشی‌ها در مسیر زیرین یا جلوی تجهیزات انباشته شده باشند از جریان مناسب هوای سرد به سمت تجهیزات و خروج هوای گرم از پشت تجهیزات جلوگیری می‌کنند. استفاده از سیستم کابل‌کشی موثر و نصب کابل‌ها با تراکم زیاد در سقف از استراتژی‌های مناسب برای برقراری هرچه بهتر جریان هوا است.

 

 

میزان افت فیبرنوری (Insertion Loss)

Insertion Loss مقدار انرژی از دست رفته سیگنال در طول کابل مانند attenuation و قطعی در نقاطی از‌ طول مسیر که اتصال وجود دارد مانند Connectors و Splices است. در حالی که Insertion Loss یکی از پارامترهای عملکرد در سیستم‌های کابل کشی مسی به شمار می‌رود، این مورد از پارامترهای اصلی در عملکرد سیستم‌های فیبرنوری است. استانداردهای صنعتی مقدار مشخصی را برای Insertion Loss تعیین کرده‌اند تا فیبرهای نوری در کاربردهایشان عملکرد مناسبی داشته باشند. در موارد پرسرعت مانند 40GBASE-SR4 و 100GBASE-SR4 قوانین و مقررات دقیق‌تر و سخت‌تری برای Insertion Loss وجود دارد. در مراکزداده میزان افت یا قطعی فیبرنوری براساس فاصله بین مناطق عملیاتی و تعداد نقاط اتصال در مسیر تشخیص داده می‌شود تا از ماندگاری در این الزامات اطمینان حاصل شود.

تست‌های پایه فیبر نوری که با عنوان تست‌های Teir1 شناخته می‌شوند، مقدار Insertion Loss را در کل لینک فیبرنوری در واحد دسیبل (dB) با استفاده از دستگاه آزمایش فیبرنوری اندازه‌گیری می‌کند. صدور تاییدیه Tier1 ( Tier1 Certification) برای وارانتی (Warranty) شرکت‌های سازنده کابل مورد نیاز است. اما برخی ممکن است به صدور تاییدیه Tier2 نیز با استفاده از OTDR احتیاج داشته باشند که همچنین قطعی نقاط اتصال خاص و طول کابل را مشخص ‌کند.

یک بازتاب سنج دامنه زمان نوری (OTDR) ابزار مهمی است که توسط سازمانها برای تأیید (Certify) عملکرد لینک‌های فیبرنوری جدید و تشخیص مشکلات مربوط به لینک‌های موجود مورد استفاده قرار می‌گیرند. در رابطه با تست OTDR یا Tier2 بیشتر بدانید

رعایت میزان Insertion Loss در فیبرنوری وابستگی بسیار بسیار بالایی به تمیزی دوسر انتهایی کابل‌های فیبرنوری دارد. زیرا آلاینده‌هایی که در انتهای کابل‌ها باقی‌می‌ماند اولین دلیل مشکلات و مردود شدن تست‌های فیبرنوری در مراکزداده است. حتی ریزترین ذره روی هسته فیبرنوری می‌تواند باعث افت و بازتاب‌هایی شود که باعث کاهش عملکرد مرکز ‌شود. بنابراین تمیز کردن و بازرسی از مراحل اساسی در ترمینال کابل فیبرنوری مراکزداده به شمار می‌رود. به منظور جلوگیری از نظرات شخصی در تعیین پاکیزگی دوسر انتهایی کابل، توصیه می‌شود از استاندارد IEC 61300-3-35 تست پایه و استاندارد فرایند اندازه‌گیری استفاده کنید که حاوی معیارهای درجه بندی میزان تمیزی برای ارزیابی Certification Pass/Fail در بازرسی از انتهای فیبرنوری است.

 

آیا از مطلب ارائه شده راضی بودید؟ آیا برایتان مفید بود؟ لطفا در پایین به آن رای دهید و نظرات خود را به اشتراک بگذارید

منبع: https://www.flukenetworks.com/expertise/learn-about/data-centers

Author avatar
تحریریه شبکه افزار

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *